Back Sirius Afrikaans الشعرى اليمانية Arabic شعرى يمانيه ARZ Рукьал (цӀва) AV Sirius Azerbaijani کروان قیران AZB Сириус Bashkir Сірыус Byelorussian Сириус Bulgarian লুব্ধক Bengali/Bangla

Sirius

Esti artículu foi traducíu automáticamente y precisa revisase manualmente
Siriu

Allugamientu de Siriu na constelación de Canis Maior.
Datos d'observación
(Dómina J2000.0)
Constelación Canis Maior (CMa)
Ascensión reuta (α) 06h 45m 08,9173s[1][N.B. 1]
Declinación (δ) −16° 42′ 58,017″[1]
Mag. aparente (V) −1,46 (A)[1] / 8,30 (B)[2]
Color Blanco azuláu[3][4]
Carauterístiques físiques
Clasificación estelar A1V (A)[1] / DA2 (B)[2]
Masa solar 2,02[5] (A) /
0,978[5] (B) M☉
Radiu (1,711[5] (A) /
0,0084 ± 3%[6] (B) R☉)
Índiz de color 0,01 (A)[1] / −0,03 (B)[2] (B-V)
−0,05 (A)[10] / −1,04 (B)[2] (U-B)
Magnitú absoluta 1,42 (A)[N.B. 2] / 11,18 (B)[2]
Gravedá superficial 4,33[7] (A)/8,57[6] (B) (log g)
Lluminosidá 25,4[5] (A) /
0,026[N.B. 2] (B) L☉
Temperatura superficial 9940[7] (A) /
25 200[5] (B) K
Metalicidá [Fe/H] =0,50[8] (A)
Periodu de rotación 16 km/s[9] (A)
Astrometría
Mov. propiu n'α −546,05[1][N.B. 1] mas/añu
Mov. propiu en δ −1223,14[1][N.B. 1] mas/añu
Velocidá radial −7,6[1] km/s
Distancia 8,6 ± 0,04 años lluz (2,64 ± 0,01 pc)
Paralax 379,21 ± 1,58[1] mas
Sistema
Nᵁ de componentes Siriu A y Siriu B
Referencies
ARICNS enlace
Otres designaciones
 
[editar datos en Wikidata]

Siriu, o Sirius na so denominación llatina, ye'l nome propiu de la estrella Alfa Canis Maioris (α CMa, tamién Alfa Canis Majoris), la más brillosa de tol cielu nocherniegu vista dende la Tierra, asitiada na constelación del hemisferiu celeste sur Canis Maior. Esta estrella tan notable, que ye en realidá una estrella binaria, ye bien conocida dende l'antigüedá; por casu, nel Antiguu Exiptu, la salida heliaca de Siriu marcaba la dómina de los hinchentes del Nilu,[12] y tuvo presente en civilizaciones tan desemeyaes como la griega, la maya y la polinesia. N'ocasiones, y coloquialmente, Siriu ye llamada «Estrella Perru» arriendes de la constelación a la que pertenez.

La componente primaria de les dos estrelles que conformen el sistema, Siriu A, ye una estrella blanca de la secuencia principal de tipu espectral A1V que cunta con una temperatura superficial de 10 000 K y que ta alloñada a unos 8,6 años-lluz del Sistema Solar, lo que la convierte na sesta estrella más cercana respectu al Sol. La so magnitú aparente na banda B (azul) ye -1,46, y na banda V ye -1,47.[1] Friedrich Bessel, en 1844, dedució la presencia d'una compañera, un oxetu celeste bien tenue agora llamáu Siriu B o «el Cachorru», que foi reparáu de casualidá per primer vegada en 1862 pol constructor d'oxetivos astronómicos Alvan Graham Clark. Foi una de les primeres nanes blanques en ser afayaes, la so magnitú na banda V ye 8,44, el so tipu espectral ye DA2 y la so temperatura superficial ye d'unos 25 200 K.[5]

Por cuenta de ciertes irregularidaes na órbita del sistema Siriu formáu por dambes estrelles, suxurióse la presencia d'una tercer estrella, Siriu C, una presunta nana colorada con un quintu de la masa del Sol y tipu espectral M5-9, nuna órbita elíptica de seis años alredor de Siriu A. Esti oxetu entá nun foi reparáu y alderícase la so esistencia real.

  1. ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 Centre de Données astronomiques de Strasbourg. «NAME SIRIUS A -- Spectroscopic binary» (inglés). Consultáu'l 11 de febreru de 2011.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 McCook, G. P.; Sion, Y. M.. «Entrada pa WD 0642-166». A Catalogue of Spectroscopically Identified White Dwarfs (versión d'agostu de 2006). CDS. ID III/235A.)
  3. ↑ Galadí-Enríquez, Gutiérrez Pelo; Astronomía xeneral: teórica y práutica, páx. 175.
  4. ↑ Comellas, Guía del firmamentu, páx. 594.
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 5,5 5,6 Liebert, J.; Young, P. A.; Arnett, D.; Holberg, J. B.; Williams, K. A. (2005). «The Age and Proxenitor Mass of Sirius B». The Astrophysical Journal 630 (1):  páxs. L69–L72. doi:10.1086/462419. Bibcode: 2005ApJ...630L..69L. http://iopscience.iop.org/1538-4357/630/1/L69/pdf/19645.web.pdf. 
  6. ↑ 6,0 6,1 Holberg, J. B.; Barstow, M. A.; Bruhweiler, F. C.; Cruise, A. M.; Penny, A. J. (1998). «Sirius B: A New, More Accurate View». The Astrophysical Journal 497:  páxs. 935–942. doi:10.1086/305489. Bibcode: 1998ApJ...497..935H. http://iopscience.iop.org/0004-637X/497/2/935/pdf/36707.pdf. 
  7. ↑ 7,0 7,1 «The Physical Properties of normal A stars». Bibcode: 2004IAUS..224....1A. 
  8. ↑ Qiu, H. M.; Zhao, G.; Chen, Y. Q.; Li, Z. W. (2001). «The Abundance Patterns of Sirius and Vega». The Astrophysical Journal 548:  páxs. 953–965. doi:10.1086/319000. http://iopscience.iop.org/0004-637X/548/2/953/pdf/0004-637X_548_2_953.pdf. Consultáu'l 12 de mayu de 2011. 
  9. ↑ Royer, F.; M. Gerbaldi, R. Faraggiana, and A. Y. Gómez (2002). «Rotational velocities of A-type stars. I. Measurement of v ensin i in the southern hemisphere». Astronomy and Astrophysics 381:  páxs. 105–121. doi:10.1051/0004-6361:20011422. http://arxiv.org/PS_cache/astru-ph/pdf/0110/0110490v1.pdf. Consultáu'l 20 de mayu de 2010. 
  10. ↑ Hoffleit, D.; Warren, Jr., W. H.. «Entrada pa HR 2491». Bright Star Catalogue, 5th Revised Ed. (Preliminary Version)''. CDS. ID V/50.
  11. ↑ 11,00 11,01 11,02 11,03 11,04 11,05 11,06 11,07 11,08 11,09 Galadí-Enríquez, Gutiérrez Pelo; Astronomía xeneral: teórica y práutica, páxs. 88, 93.
  12. ↑ Galadí-Enríquez, Gutiérrez Pelo; Astronomía xeneral: teórica y práutica, páxs. 37–38.


Error de cita: Esisten etiquetes <ref> pa un grupu llamáu "N.B.", pero nun s'alcontró la etiqueta <references group="N.B."/> correspondiente

Developed by StudentB